1 litr miodu w zależności od rodzaju waży ok. 1,30 – 1,40 kg

Na jeden kilogram miodu pszczoły muszą wykonać od 150 do 400 tys. lotów w zależności od rodzaju przynoszonego nektaru.

Aby otrzymać 1 kg miodu pszczoły muszą zebrać nektar z ok. 2 mln kwiatów białej akacji albo nektar z ok. 7,5 mln kwiatów koniczyny.

Przeciętnie pszczoła przynosi jednorazowo ok. 15 mg nektaru.

Zaledwie 10% zebranego nektaru zbieraczka zużywa podczas lotu na własne potrzeby.

Pszczoły zbieraczki pobierają języczkiem z kwitnących roślin i połykają go do wola miodowego.

Szybkość pszczoły bez ładunku dochodzi do 65 km/h, obładowana pszczoła powraca do ula z szybkością 15 – 30 km/h, w zależności od siły i kierunku wiatru oraz wielkości ładunku.

Pszczoły w ciągu roku przynoszą do ula od 90 do 150 kg miodu, z czego pszczelarze pozyskują 10 – 40 kg  tego cennego produktu.

W ciągu roku rodzina pszczela gromadzi w ulu ok. 60 kg pyłku kwiatowego.

Do wyprodukowania 1kg. wosku rodzina pszczela zużywa ok. 3,5 kg. miodu.

W ciągu sezonu rodzina pszczela może wyprodukować od 2 do 3 kg. Wosku.

Najstarsze wiadomości o hodowli pszczół pochodzą sprzed 5 tys. lat. Informacji takich dostarczają papirusy egipskie oraz hieroglify i malowidła odkryte w grobowcach faraonów.

W III wieku p.n.e. o pszczołach pisał Arystoteles, pierwsze opisy pszczelarstwa zawarł w I wieku p.n.e. Wirgiliusz. Jako pierwszy życie pszczół opisał w I wieku n.e. Columena.

W Polsce pierwsze wzmianki o obfitości miodu i leśnym bartnictwie pojawiają się w XI wieku w kronice Galla Anonima.

Pszczelarstwo przydomowe pojawia się dopiero w XV wieku.

Pierwszy nierozbieralny ul skonstruował w XVII w. Huber.

W XVIII wieku powstają pierwsze organizacje pszczelarskie.

W 1768 roku Cesarzowa Austrii - Maria Teresa Habsburg, założyła w Wiedniu Państwową Szkołę Pszczelarską.